Optimum işlevi sürdürmek ve yaralanmayı azaltmak için kas gibi yumuşak dokularda esnekliğin korunmasına büyük önem verilir. Bununla birlikte, diğer yapılar veya sistemler de hareket sırasında esnekliğe sahip olmalıdır. Daha yaygın olarak bir iletişim hatları ağı olarak algılanan sinir sistemi, aslında bu esnekliğe ve esnekliğe de ihtiyaç duyar.
Sinir Bozuklukları
Piriformis sendromu veya karpal tünel sendromu gibi sinirlere baskı yaparak oluşan yaralanmalar en sık görülen periferik sinir hasarlarıdır. Ancak nörolojik yapılar üzerindeki aşırı çekme stresi benzeri semptomlara neden olabilir. Nörolojik yapılar bir dereceye kadar gerilme stresi alabilirken, bunun fazlası ağrılı, parestezi, uyuşukluk veya diğer duyusal veya motor işlev bozuklukları gibi patolojik semptomlara neden olur.
İnsan vücudundaki sinirlerin uzun aksonları birkaç farklı bağ dokusu katmanı içerir. Endonöryum adı verilen bir doku her bir aksonu çevreler. Fasikül adı verilen akson demetleri, perinöryum adı verilen başka bir doku ile çevrilidir. Tüm sinirler ise başka bir bağ dokusu, epinöryum ile çevrilidir. Bir sinirin bu bağ dokusu katmanları da kendi sinir kaynaklarına sahiptir. Aşırı gerilirlerse, bu nörolojik semptomlara neden olabilir.
Vücuttaki hücreler, uygun hücresel işlev için gerekli bir temel madde olan sitoplazmayı içerir. Sinir hücrelerinin içinde aksoplazma adı verilen özel bir sitoplazma vardır. Aksoplazma, uygun sinir fonksiyonu için gerekli besin proteinlerini içerir. Aksoplazma tüm akson boyunca hareket eder ve aksoplazmanın bu hareketine aksoplazmik akış denir.
Bağ dokularının gerilmesine ek olarak, bir sinire uygulanan aşırı gerilme stresi, aksoplazmik akışın bozulmasına neden olabilir. Bu rahatsızlıklar, temel besin proteinlerinin sinirin diğer bölümlerine hareketini sınırlayacaktır. Besin eksikliği ve değişmiş aksoplazmik akışın ağrı, parestezi, uyuşukluk veya motor fonksiyon bozukluğu gibi nörolojik semptomların yaygın nedenleri olduğu düşünülmektedir.
Sağlıklı işleyen sinirler, önemli eklem açıları boyunca harekete uyum sağlamaları gerektiğinden, bir dereceye kadar uzamaya ve esnemeye yetecek gevşeklikle konumlandırılmıştır. Bu esneklikte bir miktar kısıtlama olduğunda, olumsuz sinirsel gerilim ortaya çıkar. Örneğin peroneal ve tibial olarak ikiye ayrılan siyatik siniri oldukça esnek olmalıdır. Sinir, kalçalar ekstansiyondayken nötr anatomik pozisyonda biraz gevşektir.
Uygun olmayan sinirsel hareketliliğin başlıca nedenlerinden biri, mekanik arayüz adı verilen bölgede bir sorun olabilir. Mekanik arayüz, sinire en anatomik olarak bitişik olan doku veya yapıyı içeren bölgedir. Sinirin serbest hareketliliğini sıklıkla etkileyecek olan bu dokudur. Örneğin, bilekte, bilek fleksörlerinin tendonları ve transvers karpal ligamentin her ikisi de mekanik arayüz olarak kabul edilecektir. Median sinirin serbest hareketliliğini ve hareketini sıklıkla sınırlayan ve karpal tünel sendromuna neden olan bu yapılar arasındaki sıkıştırmadır.
Sinir Bozukluklarının Değerlendirilmesi
Olumsuz sinirsel gerilim problemlerini belirlemek kolay değildir. Problemler sinirin bağ dokusu bileşenleri içinde veya mekanik arayüz ile ilgili problemler gibi ekstranöral olabilir. Olumsuz sinirsel gerilim genellikle diğer problemlerle birlikte ortaya çıkar, bu nedenle aşırı sinirsel gerilimi gösterecek ayrı bir dizi belirti ve semptom yoktur.
Periferik sinir hasarını belirlemek için kullanılan yaygın yöntemlerden biri elektromiyografi testidir. Bu prosedürde, sinirin çeşitli kısımları boyunca impuls iletiminin hızını ölçmek için özel elektrotlar kullanılır. Bir bölgede dürtü iletimi yavaşlarsa, bölgede bazı sinir patolojilerinin güçlü bir olasılığı vardır. İletim yavaşlamıyorsa sorunun başka yerde olduğu düşünülür.
Olumsuz sinirsel gerilim alanlarını belirlemek için kullanılabilecek bir dizi özel sinirsel gerilim testi vardır. Örneğin düz bacak kaldırma testi, çökme testi, pasif boyun fleksiyonu, yüzüstü diz bükme testi ve üst ekstremite gerilim testleri, genellikle periferik sinirlerdeki nöral gerilim seviyeleri hakkında ek bilgi verecektir.
Sinir Hasarını Tedavi Etmek
Sinir hasarı, diğer yumuşak doku problemlerini ele alırken tedavi edilebilir. Yukarıda bahsedilen değerlendirme prosedürlerinin çoğu, gerilimin tedavisi için de kullanılmaktadır. Nöral gerilim testleri, sinir yapılarına çekme gerilimi uygular. Bu tekrar tekrar yapılırsa, onları aşırı gerginliğe karşı daha az duyarlı hale getirebilir ve aslında sinirin bazı bağ dokusu bileşenlerinin gerilmesine yardımcı olabilir, bu da semptom üretme olasılığını azaltır.
Çoğu masaj terapisti, nörolojik sistemin tedavisini gerçekleştirdikleri birincil işlev olarak görmese de, sinir sisteminin birçok patolojik süreçte yer aldığı açıktır. Bu yapıların anatomisi ve mekaniği hakkında daha fazla bilgi, yardımcı olması gereken önemli müdahalelerden sonra devam eden birçok durumda sorunları hafifletmeye yardımcı olabilir.